Na een licht ontbijt, trok ik mijn wandelschoenen aan en pakte de hondenriem uit de bijkeuken. “Ga je mee?”, vroeg ik aan mijn hondje. Blij kwispelend sprong hij van de bank en liep naar de achterdeur. Het antwoord op mijn vraag was gegeven.
Terwijl ik toekeek hoe River zijn poot optilde, ging ik in gedachten mijn ‘to-do list’ af. Snel concludeerde ik dat deze gevuld was met saaie klusjes. Naast mijn zeurende ochtendhoofdpijn, kon dat er ook nog wel bij. Zuchtend liep ik verder.
Ondertussen streelde de wind mijn haren, wat mijn lichaam ontspande. Eigenlijk best lekker zo’n ochtendwandeling, realiseerde ik me ineens. Waarom liep ik dan niet verder? Waarom wandelde ik altijd het zelfde blokje? Natuurlijk kon ik mijn standaard route wijzigen. Zo moeilijk is dat niet. Gewoon de andere kant op lopen. Bijvoorbeeld richting het bos.
Daar aangekomen, zag ik de laatste herfstkleuren. Sommige bomen droegen nog blad. Onder de kale beukenboom lag een tapijt van roodbruine bladeren. In het gras groeiden paddenstoelen. Wat is de wereld toch mooi, concludeerde ik en samen met mijn trouwe viervoeter liep ik verder.
Na een uur waren we bijna thuis. Nog één straat te gaan. In gedachten sloeg ik deze doodlopende weg in, die uitkwam op het veld achter ons huis. ‘Wat heb ik toch heerlijk gewandeld’, mijmerde ik verder en ineens zag ik hem.
Daar …. helemaal alleen stond hij voor me. In volle bloei.
Hoe kan dat nou? Waarom had ik hem op de heenweg niet gezien? Het is half november. Dan zijn de rozen toch uitgebloeid?
Snel gingen mijn gedachten terug naar het artikel, dat ik gisteren op facebook had gelezen. Ik had het een vaag verhaal gevonden en daarom niet gedeeld. Toch had het mijn interesse gewekt. Het ging namelijk over het communiceren van overleden dierbaren. Dat ze boodschappen door konden geven via bloemen .... en dat ook engelen op deze manier tot ons spraken. Blijkbaar had deze informatie me toch geraakt want het zien van de prachtige rode roos, had mij direct aan de inhoud van deze tekst herinnert.
Als energetisch therapeut weet ik dat alles in het universum uit energie bestaat, geloof ik dat ons energielichaam na de dood ergens voortleeft en had ik al vaker tekens gehad van engelen via witte veertjes of muntjes gevonden op onverwachtse plaatsen. Net of die daar speciaal voor mij waren neergelegd. Maar een bloem als teken, had ik nog nooit ontvangen.
Wie had deze rode roos aan mij geschonken? Wie wilde mij hiermee vertellen dat ik goed bezig was geweest? Dat wandelen gezonder en beter voor me was, dan me te storten op mijn ‘to-do list’.
Waren het mijn grootouders aan vaders kant? Mijn opa en oma van moeders zijde? Of was het mijn beschermengel, die mij de bloem van liefde liet zien?
Wie het ook was, het maakt me niet uit. Diegene heeft mij hiermee vertelt, dat ik gesteund wordt bij mijn keuzes. Dat ik zeker mijn gevoel mag volgen …. en dat er over me gewaakt wordt. Dat ik altijd een keuze heb …. en hierin mijn hart mag laten spreken. Dat ik mag zijn wie ik ben.
Heerlijk zulke groetjes uit de hemel. Het maakte mijn dag in één ogenblik fantastisch!!!
Ik deel deze bijzondere rode roos met jou (zie foto) zodat die ook jouw dag kan kleuren.