Suiker het lekkerste gif

Suiker, het product van onze moderne maatschappij en al jaren niet meer weg te denken in onze voedingsmiddelenindustrie. Het zoetmiddel wat de meeste van onze producten verlekkerd. Ook wordt het gebruikt als conserveringsmiddel. Een traditie die al afstamt uit grootmoederstijd. Alleen in die tijd werd het niet overal aan toegevoegd. Helaas is dit momenteel veranderd.

Jaren geleden had ik gezondheidsklachten en wist niemand waar ze vandaan kwamen. Moeheid en gewrichtsklachten waren de hoofdsymptomen. Niemand kon er de oorzaak van vinden. Uiteindelijk na een jarenlange zoektocht kwam bij een orthomoleculair arts de oorzaak aan het licht. Candida in mijn bloed was de boosdoener. Een gist dat zich van nature in de darmflora bevindt. Een gist dat groeit en zich vermenigvuldigd op suiker. Vandaar dat de orthomoleculair arts mij dringend verzocht om suiker uit mijn voedingspatroon te schrappen. Totaal uitbannen, inclusief de producten waaraan het was toegevoegd.

Maar wat schepte mijn verbazing. Niet alleen koek, snoep, chocolade en gebak stonden bol van de suikers. Het zat bijna in elk product wat ik at. Brood, mayonaise, toastjes, salades en zelfs in veel soorten blikgroenten. Denk je dat je gezond eet door een pot worteltjes te openen, blijkt er gewoon suiker aan toegevoegd te zijn. Mijn studie ging verder en ik las alle etiketten goed door. Ik ontdekte dat suiker zelfs toegevoegd was aan boterhamworst. Het moest toch niet gekker worden. Vleeswaren met suiker. Wie had dat toch ooit verzonnen?

Doordat ik suiker uit mijn dagelijkse voedingspatroon schrapte, moesten ook de kinderen op suiker rantsoen. Dat werd me natuurlijk niet in dank afgenomen. Hoe kon ik zo flauw zijn? Welke moeder doet nou zo stom? Andere kinderen aten toch ook gewoon snoepjes? Ben je gek geworden of zo? Wat moet ik dan drinken? Allemaal vragen waarmee ik door mijn kinderen gebombardeerd werd.

Ik liet het kritiek van mijn opgroeiende jeugd gelaten over me heen komen en verving het snoepgoed door natuurlijke varianten. "Wat niet goed voor mij is, kan ook niet goed voor jullie zijn", was mijn sterkste argument. "De natuur heeft fruit in overvloed, net zo kleurrijk als de snoepjes in de supermarkt', was nog zo'n slogan. Ik weet dat mijn kinderen baalden in die tijd. Ik was anders dan de moeders van hun vriendjes en vriendinnetjes. Nu zijn ze volwassen en lachen ze erom. Zeker wanneer ze mij plagen met hun jeugdtrauma's veroorzaakt door mijn suikerfobie. 

Eigenlijk wilde ik ze alleen maar beschermen. Mijn prinsjes en prinsesjes die ik altijd op handen droeg. Ik wilde alleen maar het allerbeste voor hen.

Om me heen zie ik veel vaders en moeders ook intens veel van hun oogappeltjes houden. Alleen zie ik ook dat deze kinderen regelmatig getrakteerd worden op ijsjes, milkshakes of een slush puppy bij warm weer. Een bekertje chocolademelk of yoghurt drank krijgen bij het ontbijt. Een schaaltje vla als toetje of een glas cola voor de dorst. 

Als ik naar de generatie van mijn ouders kijk, constateer ik vaak ouderdomssuiker. Tegenwoordig een veel voorkomende ziekte. Eigenlijk verbazingwekkend want deze generatie heeft de oorlog nog meegemaakt. Of is vlak daarna geboren en hebben als kind amper suiker gekregen.

Zelf groeide ik als kind op met dropjes, fruit hagelslag en chocoladepasta voor op brood. Spekjes, lolly's, ranja en ander lekker snoepgoed. Wel een tijdperk waarin we slechts één snoepje per keer kregen. Tegenwoordig zie ik op kinderfeestjes een schaal vol snoepgoed op tafel staan. Zelfs kleine dreumesen mogen pakken wanneer ze willen. Waar gaat dat heen? Hoe gaat de darmflora van deze kinderen ontwikkelen? Hoe gaat het met hen als ze de bejaarde leeftijd krijgen? Wat zal het lekkerste gif met hun lichamen gaan doen?

Als ik naar mezelf kijk, ben ik helemaal opgeknapt na het wijzigen van mijn eetpatroon. Het toekomstbeeld van de rolstoel is verleden tijd. Knieklachten zijn helemaal opgelost. Ik heb zelfs een tijdje hardgelopen en de sportschool intensief bezocht. Nu moet ik toegeven dat daar niet mijn passie ligt. Mijn uitdaging heb ik gevonden toen ik voor mezelf ben begonnen. Gelukkig heb ik daar nu weer puf voor. Ik bruis wederom van de energie, net als vroeger. Alleen nu zonder de motor van de geraffineerde suikers.

Lieve moeders van tegenwoordig. Dit is een wake up call. Lieve vaders, ik heb het ook tegen jullie. Waar zit jullie verstand? Als ik ergens op bezoek ben en naar discussies luister, hoor ik dat jullie de beste scholen voor jullie oogappeltjes willen. Wordt me verteld over prachtige sinterklaascadeaus of over pakjes onder de kerstboom. Merk ik dat jullie kinderen op muziekles zitten om hun talenten te ontwikkelen. Zie ik foto's op Facebook voorbij komen van sportende kinderen op zaterdagochtend. Hoor ik verhalen van trotse vaders over het voetbaltalent van hun zoon. Of vertellen enthousiaste moeders over het balletclubje, turnvereniging of andere hobby's van dochterlief. Nergens wordt op bezuinigd. Binnen de mogelijkheden ontvangen kinderen alles wat hun hartje begeert. Behalve een goede basis voor hun gezondheid.

Frietje met en een frikandel speciaal, daar zitten toch geen suikerbommetjes in? Ook trakteren bij MacDonald moet toch kunnen? Zo leuk die happy meals.

Ik weet het. Ik begrijp het ook. Op mijn kinderen hadden deze menu's met speeltjes ook een aantrekkingskracht. Alleen ik weet helaas uit ervaring, wat ongezonde voeding kan doen. Vooral de geraffineerde suiker. Ik heb ervaren dat dit het lekkerste gif is, waarvan ik jarenlang heb gesnoept.

Als ik rond de middag boodschappen doe en bij de supermarkt aan kom, staan daar diverse boekentassen bij de ingang. De middelbare scholieren hebben pauze en halen even een lunch. Vroeger nam ik een broodtrommel mee naar school. Ja, ik weet het. Dat is niet meer cool. Ik wil ook niet zeggen dat we terug in de tijd moeten. Nee natuurlijk niet. We leven nu. Maar laten we dan ook met al onze opgedane kennis, ook ons verstand gebruiken. Als ik zie wat pubers tegenwoordig als lunch kopen, houd ik mijn hart vast.

Zij zijn de generatie die onze kleinkinderen gaan opvoeden met deze gewoonte. Hoe zal dat gaan? Er zijn al steeds meer gevoelige kinderen. Steeds vaker wordt de diagnose ADHD geconstateerd. Zou de voeding er iets mee te maken kunnen hebben? Ik ben geen arts, alleen moeder van 4 kinderen. Uit ervaring heb ik geleerd dat suiker het lekkerste gif voor mijn lichaam was. Om mijn lichaam gezond te houden, eet ik geen geraffineerde suikers meer. Om mijn darmen schoon te houden, drink ik water. Tenslotte poets ik mijn huis ook niet met een emmer cola.

Als ik door het raam naar buiten wil kijken, zeem ik de ruit niet met ranja. De planten in mijn woning geef ik dagelijks water, net als de hond en onze twee katten. Zou toch raar zijn als hun drinkbakjes gevuld waren met sinas of ice tea. Ik houd namelijk van onze huisdieren. Ik vergiftig ze niet met suiker. Waarom geven we dan wel zoveel frisdrank en andere gezoete levensmiddelen aan onze kinderen? Ik weet het niet. Zeg jij het maar.

Lieve ouders, wordt wakker! Zet Netflix even stil en Google eens op internet. Daar kun je lezen over de gevolgen van geraffineerde suiker. Of willen jullie niet het allerbeste voor jullie kroost?

Help mee gezondheidsproblemen van de toekomst voorkomen. Wees alert en kijk eens eerlijk naar het eetpatroon van jullie kinderen.

Gun ze nou eens echt het allerbeste! Gun ze een gezonde toekomst!

Een goede gezondheid .... begint bij jezelf!!! Begint in je darmen!!!